Simplicius Simplicissimus


2 Demianiplatz
Görlitz
Deutschland

Trzy sceny z młodości według Hansa Jakoba Christoffela von Grimmelshausena autorstwa Hermanna Scherchena, Wolfganga Petzeta i Karla Amadeusa Hartmanna

Naiwny chłopak ze wsi ucieka przed plądrowaniem i mordowaniem żołnierzy w bitwach wojny trzydziestoletniej do pustelnika. Z powodu jego ignorancji i prostoty nadał mu imię Simplicius Simplicissimus, Najbardziej Prostoduszny. Po śmierci pustelnika Symplicjusz trafia na dwór namiestnika, gdzie traktowany jest jak nadworny błazen. Simplicius opowiada zamożnemu społeczeństwu dworskiemu o okrucieństwach swoich żołnierzy, ale bawi ich tylko okrutna prawda. Ale potem zostaje zabita przez zbuntowanych chłopów podczas przepowiedzianego przez Symplicjusza powstania. Pozostał tylko Simplicius.

Opera Karla Amadeusa Hartmanna oparta jest na powieści Der abenteuerliche Simplicissimus Teutsch Hansa Jakoba Christoffela von Grimmelshausena z lat 1668/69, która jest obecnie uważana za pierwszą powieść przygodową w literaturze światowej. Grimmelshausen opisuje w nim wojenne wydarzenia z punktu widzenia naiwnego, niewinnego dziecka. W świetle doświadczeń I wojny światowej Hartmann uznał aktualność materiału w latach 30. XX wieku. Kompozytor widzi w młodym Symplicjuszu człowieka bezbohatera, czystego głupca pośród okrutnego i rozdartego wojną świata. A jednak kompozytor wierzy w szczęśliwe zakończenie: „Gdybyś światu podniósł zwierciadło tak, by rozpoznał swoje okropne oblicze, może się rozmyśli. Pomimo wszystkich politycznych burzowych chmur, wierzę w lepszą przyszłość. To właśnie ma wyrażać ostateczna apoteoza w moim Simpliciusie”.

Zaktualizowano w dniu 02.05.23, 14:19 godzina